Niks aan de hand

(Column Gelderlander 13/2/2010)

Als ik een fout maak, heb ik altijd de neiging om net te doen alsof ik hem niet gemaakt heb. Zo fietste ik laatst in de sneeuw te hard door de bocht. Ik ging onderuit. Snel klopte ik mijn broek af en sprong weer op de fiets. Omstanders zouden denken dat het iemand anders was geweest. Zij wisten natuurlijk beter. Zij hadden mij immers zien vallen.

Wie deze week een fout maakte maar onmogelijk kon doen alsof er niets aan de hand was, was de buschauffeur van lijn 20. Hij was vergeten dat de route door Malburgen verlegd was wegens rioleringswerkzaamheden. Toen hij over het Gangulphusplein reed, realiseerde hij zich dat hij helemaal niet over het Gangulphusplein kon rijden. In een ultieme poging zijn fout te herstellen, reed hij de bus muurvast op een trottoirband. Net doen alsof er niets aan de hand was, was geen optie meer. Hem restte niets anders dan te wachten op een takelwagen.

 De volgende dag naar het werk gaan, zal hem zwaar zijn gevallen. Zijn collega's zullen hem aan zijn fout herinnerd hebben (‘Hé Gangulphus’). Hun gedrag komt voort uit opluchting. Ze vrezen allemaal een keer hun bus klem te rijden op een trottoirband. Altijd prettig als een ander je dan voor is.

Politici maken ook wel eens fouten waar ze niet onderuit kunnen. Zij vallen niet van de fiets. Zij rijden geen bussen klem. Bij hen gaat het altijd fout als ze zeggen wat ze eigenlijk vinden. Zoals over de haven in Rijnboog. Dat dat net zo goed een bak water of een beek mag zijn. Later leggen ze uit dat wij dat niet goed begrepen hebben. Het moet toch een haven worden. Ze doen dan net als ik: broek afkloppen en snel weer op de fiets springen. Alsof er niets gebeurd is. Wij weten natuurlijk beter. Wij hebben ze immers zien vallen.

Comments

[Geplaatst door: Els]

Mooi eerlijk stuk. Herkenbaar en zorgt misschien zelfs voor meer begrip.